Kat na uren uit boom

Geschrokken door twee blaffende honden vluchtte kat mr. Kee van bewoners aan de Hooglandse Kerkgracht vanmorgen vroeg hoog een van de vleugelnoten in en durfde daar niet meer uit naar beneden te komen. De ingeschakelde Dierenambulance wist de brandweer te overtuigen dat zij zelf deze klus niet kon klaren. Piepend bleef de kat hoog in de boom zitten. De door de brandweer uitgezette ladder maakte zoveel indruk op de kat dat hij op eigen gelegenheid veilig de grond wist te bereiken en direct wegvluchtte in de buurt, tot opluchting van de baasjes en de omstanders.

 

Kerkuil uitgevlogen

De Kerkuil is op 15 december uit Rotterdam naar ons teruggebracht en door Pieter uitgezet op z’n vindplaats in Voorschoten. Het uiltje is happy weer z’n eigen grondgebied ingevlogen. Het is goed weer, vandaag en de komende dagen, dus dat is mooi.

We hadden niet gedacht dat het herstel zo goed zou gaan. Toen ‘ie binnenkwam heeft hij drie dagen op z’n buik in het hok gelegen, niets gegeten. We hebben hem opgeknapt en het was heel fijn dat onze collega's in Rotterdam het laatste stukje revalidatie hebben gedaan. Voorschoten mag blij zijn dat er weer op muizen wordt gejaagd!

We hebben de lange rit Leiderdorp-Rotterdam-Zuid er graag voor over gehad en bedanken de collega's van vogelopvang "Karel Schot" voor hun hulp!

Het laatste nieuws is dat de andere uil, de ransuil, vanuit Rotterdam met een andere ransuil is uitgezet.

 

De uilen zijn in Rotterdam

Op 29 november hebben we de 2 uilen uit ons asiel in Leiderdorp overgebracht naar vogelopvang "Karel Schot" in Rotterdam. Wij missen de ruime volières die ze daar hebben. We zijn er jaloers op, wat ze voor vogels kunnen doen! Dat is onze droom, om in de Leidse regio dit ook te kunnen bieden.

Het ransuiltje moet weer wat oefenen met vliegen, om met de spieren op sterkte te komen.

De deftige kerkuil was bij ons een slechte eter, maar als hij het af kan kijken van een soortgenoot, krijgt hij er weer zin in, het smaakt hem weer goed.

De kerkuil in de volière in Rotterdam.

We rijden niet voor schapen en vossen, maar…

Normaal rijden we niet voor vee maar er zijn uitzonderingen, zoals nu. Het schaap stond in een sloot, in het riet, diep in de bagger. Peter en Kim zaten op de basis niks te doen op de bank en te wachten op een rit. Het schaap stond op de kruising Does met de Dwars wetering. Omdat Peter al meerdere jaren bij ons werkt kan hij goed de situatie inschatten. Zij zijn gaan kijken maar ze kregen het dier er niet uit. Toevallig was Erwin op de basis en die meende te weten van wie het schaap was. Hij heeft een kennis gebeld en die was bereid te helpen. Was Erwin er niet geweest dan had Lia, de centralist, de brandweer gebeld maar hij en zijn maat hadden hem zo te pakken. Het dier stond bibberend van de kou achter in de kleine bus. Erwin en Peter hebben hem terug naar de boer gebracht en hem in het weiland gezet.

We rijden ook niet voor vossen, maar gisterochtend was een uitzondering. Over de vos waren bij Lieneke, de centralist, al 4 telefoontjes binnengekomen. Het dier lag in Cronesteijn. Wies en Stefan hebben hem met de vangstok gevangen en zijn ermee naar dierenkliniek Rijngeest gegaan. Hij was helaas niet meer te redden. Voordat Wies en Stefan erop af gingen hebben zij eerst alle telefoonnummers die wij hebben van Staatsbosbeheer gebeld, maar niemand was bereikbaar. Wies heeft toen contact gezocht met coördinator Yvonne en die ging akkoord.

 

Een leven lang in het teken van dieren

Dieren vormen de rode draad in het leven van Yvonne Hijman-Neuteboom (59). Als coördinator van de Dierenambulance regio Leiden staat ze dag en nacht klaar voor gewonde vogels, katten, honden, tot muizen, wasbeerhonden en egels aan toe. In de afgelopen topmaanden kwam ze weer handen te kort en steeg het aantal ritten van de dierenambulance tot recordhoogten.

Het "interview van de week" van Miep Smitsloo in het Leidsch Dagblad kunt u hier vinden: 2021-11-24 Artikel LD .

Twee uilen te gast

Kort achterelkaar werden twee uilen bij ons gebracht. Allebei waren ze ergens tegenaan gebotst, we weten niet precies wat er is gebeurd. We gaan goed voor ze zorgen.

Kerkuil

Ransuil

Ons coronabeleid

Om de veiligheid van alle vrijwilligers, familieleden en mensen om ons heen te bewaken gelden vanaf 13 november onderstaande maatregelen. Deze maatregelen zijn vastgesteld door de Rijksoverheid en neemt de organisatie dan ook over. Op dit moment werken we niet met het Corona Toegang Bewijs (CTB) en voorkomen we besmettingen door afstand te nemen.

  • Bezoekers aan de locatie op de Draadbaan in Leiderdorp zijn alleen welkom voor afscheid nemen van overleden (huis)dieren. Er geldt een maximumaantal van 2 bezoekers in ons pand, uitgezonderd personen uit één huishouden. Bijvoorbeeld, een familie van 4 personen wonend op één adres mogen dus wel afscheid nemen van het dier.
  • Eigenaren van (huis)dieren die wij vervoeren, bijvoorbeeld naar een dierenarts, mogen niet meerijden met onze ambulance. Medewerkers van de centrale geven aan dat eigenaren voor zichzelf vervoer naar de locatie moeten organiseren.
  • Dieren worden aangenomen aan de deur van de melder, we betreden een woning/pand niet. Medewerkers van de centrale verzoeken de melder(s) om dieren buiten de woning/pand aan te bieden. In sommige gevallen betreden we de woning/pand wel, bijvoorbeeld als een dier gevangen moet worden en de melder dit zelf niet kan. Met het betreden van een woning/pand dragen we een mondkapje en handschoenen. Zo voorkomen we het verspreiden van het virus.
  • Daarnaast hebben we enkele aanvullende regels afgesproken met de vrijwilligers en coördinatoren als ze op onze locatie op de Draadbaan zijn.

Schoorsteenveger bevrijd

Er zat een kauw in een rookkanaal van een gashaard ergens in Leiden. Met het licht van de telefoon zagen Marion en Wies 'm zitten, maar met z'n tweeën dat kanaal induiken ging niet. De melder had een muts met twee lichtjes, dus die zette Wies op. Geniaal ding. Op de foto lijkt het één lichtje. Toen zover mogelijk dat gat in en porren met de achterkant van een net, tot de vogel moe was en hij op de klep ging zitten. Wies vertelt verder: "ik kon hem bij een pootje pakken en daarna bij de staart. Toen heel voorzichtig met twee handen eruit gewurmd. Eenmaal buiten zette hij heel gemeen z'n nagels in m'n ene vinger en de snavel in de andere. Stank voor dank! Maar hij vloog mooi weg en wij konden het roet van onze armen poetsen".

 

 

Herenigd met baasjes dankzij chip

Dit is Cooper, vandaag opgehaald in Voorschoten. Cooper was vermist sinds 29 juli. De kat zat bij een theehuis in Voorschoten telkens bij klanten op schoot. De meldster van het theehuis heeft haar even opgesloten in een schuurtje. Men vond het allemaal een beetje lastig en vroeg ons de kat op te halen.
We zagen gelukkig dat de kat was gechipt, dus we konden de eigenaar achterhalen. Die bleek in Alphen a/d Rijn te wonen. Snel kwamen ze haar halen. Cooper had van ons al wat brokjes gekregen waar ze hongerig op aanviel. De eigenaren waren heel blij en vonden dat Cooper wel was vermagerd.

Het nut van de chip blijkt voor de zoveelste keer!

We zoeken medewerkers voor de Centrale

Als medewerker van onze centrale coördineer je onze chauffeur en bijrijders op de weg. Jij bent (samen)
verantwoordelijk voor het verlenen van passende zorg voor gewonde en/of overleden (huis)dieren in de Leidsche
regio! Je handelt de inkomende meldingen af, stuurt de ambulance aan relevante ritten aan te rijden en geeft advies
aan de melders wat te doen in bepaalde situatie.

De belangrijkste competentie van een medewerker van de dierenambulance is de voorliefde voor dieren, omdat daar
alles om draait. Je bent het contact om meldingen aan te nemen, af te stemmen met onze collega’s op de weg of en
het administratief verwerken van de uitgevoerde taken. Wij zoeken een echte dierenvriend die vol enthousiasme een
team vormt met de chauffeur en bijrijder van dienst!

Lees HIER wat we je kunnen bieden en wat we van je verwachten.